 ١٠٥:سورة الفيل
به‌ناوی خوای به‌خشنده‌ی میهره‌بان
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحَابِ الْفِيلِ ﴿1﴾
ئایا نه‌تبینی (ئه‌ی پێغه‌مبه‌ر صلی الله علیه وسلم) په‌روه‌ردگارت چی کرد به خاوه‌ن فیله‌کان؟!
أَلَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ ﴿2﴾
ئایا سه‌ری لێ نه‌شیواندن و پیلان و نه‌خشه‌کانیانی پووچ نه‌کرده‌وه؟!
وَأَرْسَلَ عَلَيْهِمْ طَيْرًا أَبَابِيلَ ﴿3﴾
وه پۆل پۆل باڵنده‌ی نه‌نارده سه‌ریان؟!
تَرْمِيهِم بِحِجَارَةٍ مِّن سِجِّيلٍ ﴿4﴾
تا به به‌ردی سه‌نگ گڵ، به‌رد بارانیان بکه‌ن.
فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَّأْكُولٍ ﴿5﴾
سه‌ره‌نجام وه‌کو پوش و په‌ڵاش و گژوگیای خوراوی لێ کردن، (ئه‌م به‌سه‌رهاته له ژیان نامه‌ی پێغه‌مبه‌ری مه‌زندا له نوسینی مامۆستا عبدالعزیز پاڕه‌زانی دا هه‌یه).
|